-
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱
شنبه 4 خرداد 1398 19:06
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۱ حـــاصــل عــمــر تــو افــســوس شــد و حــرمــان عــیــب خــود را مــکــن ایــدوسـت ز خـود پـنـهـان وقـــت ضـــایـــع نـــکـــنـــد هـــیـــچ هـــنـــرپـــیــشــه جـــفـــت بـــاطـــل نـــشـــود هـــیــچ حــقــیــقــت دان هـــیـــچـــگـــه نـــیـــســت ره و رســم خــردمــنــدی گــرســنــه خــفــتــن...
-
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱
شنبه 4 خرداد 1398 19:04
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۱ هــفــتــه‌هــا کــردیــم مــاه و ســالـهـا کـردیـم پـار نــور بــودیــم و شــدیــم از کــار نـاهـنـجـار نـار یـافـتـیـم ار یـک گـهر، همسنگ شد با صد خزف داشــتــیــم ار یــک هــنـر، بـودش قـریـن هـفـتـاد عـار گاه سلخ و غره بشمردیم و گاهی روز و شب کـــاش مـــیـــکـــردیـــم عــمــر رفــتــه را روزی...
-
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱
شنبه 4 خرداد 1398 19:02
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۱ آنـکـس کـه چـو سـیـمـرغ بـی نـشانست از رهـــــــــــزن ایــــــــــام در امــــــــــانــــــــــســــــــــت ایــــمــــن نـــشـــد از دزد جـــز ســـبـــکـــبـــار بــر دوش تــو ایــن بـار بـس گـرانـسـت اســبــی کــه تــو را مــیــبــرد بـیـک عـمـر بــنــگــر کــه بــدســت کــه‌اش عــنـانـسـت...
-
قصیدهٔ شمارهٔ ۱
شنبه 4 خرداد 1398 19:01
قصیدهٔ شمارهٔ ۱ ای دل عـــــبـــــث مـــــخـــــور غـــــم دنــــیــــا را فــــکــــرت مـــکـــن نـــیـــامـــده فـــردا را کــنــج قــفــس چــو نــیــک بـیـنـدیـشـی چــون گــلــشــن اســت مــرغ شــکــیــبـا را بـــشـــکـــاف خـــاک را و بـــبـــیـــن آنـــگــه بـــــــی مــــــهــــــری زمــــــانــــــهٔ رســــــوا...
-
بخش ۱ - در ستایش خداوند
شنبه 4 خرداد 1398 19:00
بخش ۱ - در ستایش خداوند ای بـــــه یـــــادت تـــــازه جـــــان عـــــاشـــــقــــان! ز آب لــــــطــــــفــــــت تــــــر، زبــــــان عـــــاشـــــقـــــان! از تــــو بــــر عــــالــــم فــــتــــاده ســـایـــه‌ای خــــــوبــــــرویــــــان را شـــــده ســـــرمـــــایـــــه‌ای عــــــاشــــــقــــــان...
-
غزل شمارهٔ ۳۰۰
شنبه 4 خرداد 1398 18:59
غزل شمارهٔ ۳۰۰ شــدم از عــشــق تــو شـیـدا، کـجـایـی؟ بــه جــان مــی‌جــویــمــت جــانــا، کـجـایـی؟ هــمــی پــویــم بــه ســویــت گـرد عـالـم هــمــی جــویــم تــو را هــر جــا، کـجـایـی؟ چــو تــو از حــســن در عــالــم نــگــنــجــی نــدانــم تــا تــو چــونــی، یــا کــجـایـی؟ چو آنجا که تویی کس را گذر نیست ز...
-
غزل شمارهٔ ۲۹۱
شنبه 4 خرداد 1398 18:57
غزل شمارهٔ ۲۹۱ چــه بــود گــر نــقــاب بـگـشـایـی؟ بــــی‌دلــــان را جــــمـــال بـــنـــمـــایـــی؟ مــفــلــســان را نــظــاره‌ای بـخـشـی؟ خــســتــگــان را دمــی بــبــخــشــایــی؟ عــمــر مــا شـد، دریـغ! نـاشـده مـا بـــر ســر کــوی تــو تــمــاشــایــی بـــا وصــالــت نــپــخــتــه ســودایــی از فــــراغــــت...
-
غزل شمارهٔ ۲۸۱
شنبه 4 خرداد 1398 18:56
غزل شمارهٔ ۲۸۱ چــــنــــانــــم از هــــوس لــــعــــل شــــکــــرســــتــــانــــی کــه مــی‌بــرآیــدم از غــصــه هــر نــفــس جــانـی امــیــد بــر سـر زلـفـش بـه خـیـره مـی‌بـنـدم چـــگـــونــه جــمــع کــنــد خــاطــر پــریــشــانــی؟ در آن دلـــی، کـــه نــدارم، هــمــیــشــه مــی‌یــابــم ز تـیـر غـمـزهٔ تـو...
-
غزل شمارهٔ ۲۷۱
شنبه 4 خرداد 1398 18:54
غزل شمارهٔ ۲۷۱ آن جــــــام طـــــرب فـــــزای ســـــاقـــــی بــــنــــمــــود مــــرا لـــقـــای ســـاقـــی در حـال چـو جـام سـجده بر دم پــــیـــش رخ جـــان فـــزای ســـاقـــی نـــنـــهـــاده هـــنــوز چــون پــیــالــه لـــب بـــر لـــب دلـــگـــشـــای ســـاقـــی تــرســم کـه کـنـد خـرابـیـی بـاز چــــشــــم...
-
غزل شمارهٔ ۲۶۱
شنبه 4 خرداد 1398 18:53
غزل شمارهٔ ۲۶۱ چــه خــوش بــاشــد دلــا کــز عـشـق یـار مـهـربـان مـیـری شــــراب شــــوق او در کــــام و نـــامـــش در زبـــان مـــیـــری چـو بـا تـو شـاد بـنـشـیـنـد ز هـر چـت هست برخیزی جو از رخ پرده برگیرد به پیشش شادمان میری چــو عــمــر جـاودان خـواهـی بـه روی او بـر افـشـان جـان بــقـای سـرمـدی یـابـی چـو...
-
غزل شمارهٔ ۲۵۱
شنبه 4 خرداد 1398 18:52
غزل شمارهٔ ۲۵۱ چـــه کـــرده‌ام کــه دلــم از فــراق خــون کــردی؟ چـــــه اوفـــــتـــــاد کــــه درد دلــــم فــــزون کــــردی؟ چـــــرا ز غـــــم دل پـــــر حـــــســـــرتـــــم بـــــیــــازردی؟ چـه شـد کـه جـان حـزیـنـم ز غـصـه خـون کردی؟ نــخــســت ار چــه بــه صــد زاریـم درون خـوانـدی به آخر از چه به صد خواریم...
-
غزل شمارهٔ ۲۴۰
شنبه 4 خرداد 1398 18:51
غزل شمارهٔ ۲۴۰ بـــازم از غـــصـــه جـــگـــر خــون کــرده‌ای چــشــمــم از خــونــابـه جـیـحـون کـرده‌ای کــــارم از مــــحــــنــــت بـــه جـــان آورده‌ای جــانــم از تــیــمــار و غــم خــون کـرده‌ای خــود هــمــیـشـه کـرده‌ای بـر مـن سـتـم آن نــه بــیــدادی اسـت کـاکـنـون کـرده‌ای زیــــبــــد ار خــــاک درت...
-
غزل شمارهٔ ۲۳۱ : آن مونس غمگسار جان کو؟
شنبه 4 خرداد 1398 18:49
غزل شمارهٔ ۲۳۱ آن مـــونـــس غـــمــگــســار جــان کــو؟ و آن شـاهـد جـان انـس و جان کو؟ آن جـــان جـــهـــان کـــجـــاســـت آخــر؟ و آن آرزوی هــــمــــه جــــهــــان کــــو؟ حــیــران هــمــه مــانــده‌ایـم و والـه کــان یــار لــطــیــف مـهـربـان کـو؟ بـــا هـــم بــودیــم خــوش، زمــانــی آن عـیـش و خـوشـی و آن...
-
غزل شمارهٔ ۲۲۱ : ای رخ جان فزای تو گشته خجسته فال من
شنبه 4 خرداد 1398 18:48
غزل شمارهٔ ۲۲۱ ای رخ جـان فـزای تـو گـشـتـه خجسته فال من بـاز نـمـای رخ، کـه شد بی تو تباه حال من نـــاز مـــکـــن، کـــه مـــی‌کــنــد جــان مــن آرزوی تــو عـشـوه مـده، کـه می‌دهد هجر تو گوشمال من رفـــــــــت دل و نــــــــمــــــــی‌رود آرزوی تــــــــو از دلــــــــم عــمــر شـد و نـمـی‌شـود نـقـش تـو از خـیـال...